පුංචි ඡන්දේ මුළු රටේම නැති වුනත් ඉවර වුනේ වැඩි කලබලයකින් තොරව අපි කවුරුත් බලාපොරොත්තු උන විදියටමයි. වෙනසක් ගැන කතාකරත්, වෙනසක් කරනවාය වෙනසක් වෙනවාය කියපු කවුරුත් ඡන්දෙන් පහු ඒවා ගැන කතා කරේ හරිම අඩුවෙන්, නැත්නම් කතා නොකර බැරි කමට. මම මේ තකහනියේ ලැහැස්ති උනේ පශ්චාත් මැතිවරණ ප්‍රතිඵල විචාරයකට නම් නෙවෙයි. මෙයට කලින් තියපු පුංචි ඡන්දෙදි අපේ ගමේ වුන දෙයක් කියන්න.
අපේ ගමෙත් කොල්ලෙකුත් ඡන්ද සටනට එකතු වුනේ "දහසකුත් එකක් වෙන දැවෙන ප්‍රශ්න වලට සාර්ථක විසදුම් ලබා දීල ඒ තුලින් ගමේ ජනතාවට සුභ අනාගතයක් උදා කරන්න"... සුබ නැකතින් නාමයෝජනා බාර දීල පන්සලේ බෝධිපුජා පිංකමක් එහෙමත් පැවැත්තුවේ ආශිර්වාදය ලබාගන්න බාරයකුත් වෙලයි. ගමේ කා එක්කත් වෙනදට වඩා හිනා වෙලා කතාබහ කරේ මනාපයක් ලබා ගැනිමේ බලපොරොත්තුවත් හිත ඇතුලේ තියාගෙන.
මිනිහගේ නම "මලිත්" අපි ඉතින් "මලිත් අයියා" ගැන කතා කරද්දි ගමේ අය "මලිත් මල්ලි", "මලිත් කොලුවා" "මලිත් ළමයා" වගෙම "මලියා" ගැනත් කතා කරා. ටික දොහකින් පොස්ටර් ගස් ගල් වල වගෙම බොක්කු වලත් ඇලවෙන්න පටන් ගත්තේ නමට ඉදිරියෙන් වැටුන අති විශේෂ වගේම අකර්ශණිය නාම විශේෂන පදත් එක්ක. "කාර්ය ශුර"," අවංක" වගෙම "ගමේ කම හදුනන" පද, නිතර භාවිතා වුනා.
මෙයාගේ සීයා කියන්නේ ගමේ හිටපු වයසකම අයගෙන් කෙනෙක්. බොහොම හොද මතකයක් වගෙම හොද නිරොගී සුවයකුත් තිබුනා. ගමේ ඉන්න ලොකුම උපාසකය. කවුරුත් ගරු කරන වැඩිහිටියෙක්. නම " පොඩි අප්පුහාමි" අපි නම් කිවුවේ මල් සීයා කියලා. මොකද මෙයාගේ පුරුද්දක් වෙලා තිබුනා හවසට මුලු ගමේම ඇවිදලා මල් නෙලාගෙන ඇවිත් පුජා කරන එක.
ඉතින් ඔන්න අපේ මලිත් අයියත් ඡන්ද සටන ඉහලින්ම කරගෙන යනවා. අවට ගම්වලටත් යනවා රැස්විම් තියන්න. මුලුගමේම කතාව මේ ඡන්දේ ගැන.මේ අතරේ දවසක් පන්සලට ගියපු ගමේ කෙනෙක් පන්සලේ නායක හාමුදුරුවන් ගෙන් අහපි "හාමුදුරුවනේ මේ පාර අපේ මලිත් කොලුවටත් මනාපයක් දෙන්න වෙනවනේ... මොනව උනත් ඉතින් ගමේ කමට සලකන්න එපාය.මට හිතෙන්නේ පන්සල දිහාවෙත් එන්න ඇති..."
"අනේ ලොකු උන්නැහේ මම දන්න මලිත්තෙක් බටිත්තෙක් නම් නැ... පොඩි අප්පුහාමිගේ මුණුබුරා නම් ඇවිත් ඡන්දෙ එයාට දෙන්න කිවුවා..."
ඔන්න ඔහොමයි අපේ පන්සලේ ලොකු හාමුදුරුවෝ ගමේ අපෙක්ෂකයා ගැන කිවුවේ,ගමේ අය ඡන්දෙන් පස්සෙත් මේ සිද්ධිය ගැන කතා වුනා.
No comments:
Post a Comment